Monet Goyon historie.
In 1913 start Joseph Monet met zijn zwager een bedrijf wat zich specialiseert in een handaangedreven driewieler voor gehandicapten de Velocimane genoemd. De zwager van Monet komt gedurende WO1 om het leven en Joseph Monet moest het bedrijf alleen voortzetten. Joseph Monet vind in de industrieel Adrian Goyon een partner wat leidt in 1917 tot de oprichting van het Frans motormerk Monet & Goyon.
In de begin periode werd voortgebouwd op het succes van de Velocimane vanwege het groot aantal oorlogsinvaliden. Het assortiment verschillende invalide voertuigen breidde snel uit. Er werden ook voertuigen uitgevoerd met een aanbouw motorblok. In 1921 werd met het type “Moto Legere” de eerste motorfiets met een in het frame ingebouwd blok geproduceerd. Monet & Goyon maakte veel gebruik van de Engelse Villiers motoren die later in licentie gebouwd werden. In 1925 presteerde Monet Goyon het 2e grote motormerk van Frankrijk te zijn met een enorm dealernetwerk en ook internationale verkooppunten.
In 1926 is gestart met viertakt motorblokken met gebruik van het zeer betrouwbare MAG (Motosacoche-Accasias-Geneve). Het jaar 1926 is ook het jaar waarin de bedrijfsoprichter komt te overlijden en het bedrijf door de broer wordt voortgezet.
Monet-Goyon heeft vele successen in de sport behaald. Zo werden ze van 1924 tot en met 1927 Champion de France in de 172cc klasse. In 1927 wordt het assortiment uitgebreid met een 500cc (Mag). In 1929 wordt het merk Koehler Escoffier overgenomen wat vooral. bekend staat om haar sportmotoren.
Monet Goyon richt zich na WOII vooral op lichtere en goedkopere motorfietsen, maar de dalende trend is dan al ingezet. In 1957 wordt het bedrijf door een beheersmaatschappij overgenomen en uiteindelijk in Juli 1959 eindigt de productie van tweewielers.
bron: museum Monet Goyon in Melle
De Monet Goyon een vakantie souvenir
In juni 2013 dronk ik een kop koffie met Robert Guy bij Camping Les Peupliers in het Zuid Franse plaatsje Riviere sur Tarn. Robert was de eigenaar van de camping waar we vanaf 1993 jaarlijks komen en bevriend geraakt zijn. Hij had besloten met pensioen te gaan. Ik veronderstelde dat hij dan meer tijd zou krijgen om aan zijn motoren te sleutelen. Hij vertelde vanwege gezondheid problemen afscheid te gaan nemen van zijn oldtimer motorfietsen. Oude Franse motoren opknappen hield hem jaren buiten het kampeerseizoen bezig. Het ging hem aan het hart dat motorrijden niet meer zou lukken.Twintig jaar eerder had ik een rondleiding van hem gehad en mooie exemplaren in zijn verzameling gezien als Terrot en Monet & Goyon die toen exotisch in de oren klonken.
Ik overwoog al even om naast mijn moderne motor ook iets aan te schaffen om aan te sleutelen zoals vroeger. Een oude Harley had ik in gedachten. Robert Guy reageerde met een lach dat tegenwoordig iedereen met een ouwe Harley rijdt, maar dat je Franse motoren niet vaak ziet. De hint was duidelijk en besloot met hem naar zijn atelier te gaan waar zijn 250cc Monet & Goyon onder een dekentje stond.
Favoriete motor
De Monet & Goyon was zijn favoriete motor. Volgens Robert was de motor van 1937, hetzelfde bouwjaar als van hem zelf. De motor zag er leuk uit en ik bedacht dat mijn vader ook van 1937 was. We spraken over de kosten van de motor en kwamen tot een deal.
Twintig jaar eerder had ik in het schuurtje bij zijn loods een motor met brede spatborden gezien. Ik dacht dat het een Peugeot was, maar hij vertelde dat het een door Peugeot gefabriceerde Griffon was. Na het bezoek aan het schuurtje waar de motor na 20 jaar nog op dezelfde plaats stond hebben we voor beiden een deal gemaakt. Omdat we met de motor op vakantie waren spraken we af dat ik een maand later met de auto de motoren zou komen halen.
Het ophalen motoren juli 2013.
Eind juli 2013 is onze zoon Michael met me naar Zuid Frankrijk gereden om de motoren op te halen. We mochten in het appartement van vriendin Patricia (Roberts dochter) verblijven. Toen de twee motoren op de trailer stonden wees Michael naar een rode Motobecane met de woorden: “dat lijkt wel een James Dean motor”. Op de vraag “vind je dat een leuke motor?” en een bevestigend antwoord belandde deze motor ook op de aanhanger. Roberts schoonzoon en vriend Jeff regelde de documenten voor de verkoop. Omdat we pas de andere ochtend terug naar huis zouden gaan werd de middag besteed om samen nog een keer met een Canadese Kano de Rivier de Tarn af te varen.
Zo stonden een maand na ons bezoek in Juni op eind Juli ineens drie Franse oldtimer motorfietsen in onze garage. In dit verhaal kan je volgen hoe het proces om deze deels gerestaureerde Monet & Goyon MG 24 compleet en rijdend te krijgen en houden verloopt. Op de andere pagina’s staat het verhaal van de Griffon 676AS en de Motobecane Z56C.
Contact met Monet & Goyon museum.
Na digitaal speurwerk vond ik een boek over de geschiedenis van Monet & Goyon van Monet & Goyon deskundige Michel Gagnaire. Na wat lezen van dit interessant boek besloot ik dat een bezoek aan het Monet Goyon Museum in Melle de moeite waard moest zijn om wat achtergrond geschiedenis van mijn MG24 motor te achterhalen. Ondertussen had ik met museum directeur en restaurateur Michel Gagnaire via de mail contact gehad. Hij bevestigde mij dat mijn Monet een type MG24 was, maar dat deze niet van 1937 kon zijn zoals de carte gris aangaf, maar dat deze in 1931 gebouwd is. De MG24 is alleen in 1931 is gebouwd dus slechts één jaar.
September 2013 terug naar Frankrijk en bezoek MG museum Melle.
Het Monet & Goyon Museum in Melle is zeer de moeite van het bezoek waard. Kijk wel even naar de openingstijden want ze zijn niet altijd open. Het is een privé museum niet al te groot maar de moeite waard. Wil je zeker zijn van toegang, zeker wanneer je met de motor onderweg bent, raad ik je aan vooraf af te spreken. We hebben van Michel Gagnaire een geweldige privé rondleiding gehad. Annie vond het in aanvang interessant tot we bij iedere motor stil stonden en daar in het Frans een uitgebreide toelichting bij kregen. Zij haakte af en ging in het dorp een terras zoeken. Ik heb een bijna 3uur durende prachtige rondleiding gehad.
De eerste keer lopend.
Het bleek eenvoudig om de motor aan het lopen te krijgen. De vorige eigenaar had al veel aandacht aan de motor besteed. Een benzine slang werd aangesloten en carburateur schoon gemaakt. Met verse tweetakt brandstof in de tank en na wat prutsen starte de motor. Enkele rondjes in de wijk achtervolgd door witte rook leverde een grote glimlach op. Een van de eerste ritten was naar de Oldtimershow in Lepelstraat begin augustus. Daarna is de Monet samen met de Griffon die inmiddels ook liep in september 2014 weer mee terug genomen naar Frankrijk. Ik had Robert beloofd zodra de motoren werkten, ze een keer mee terug te nemen.
De Monet mee naar de Gorges du Tarn
Tijdens de ritten in de Gorges du Tarn bleek de Monet wat minder betrouwbaar. De carburateur liet regelmatig de vlotterkamer overlopen en de 3e versnelling van de Terrot versnellingsbak pakte niet (standaard had de Monet een 2 versnellingsbak). Ik had al besloten dat tenzij ik bij toeval tegen een originele bak aan zou lopen deze Terrot bak te laten zitten.
Lastige starter.
De MG24 bleek een moeilijke starter te zijn. Bij Jan de Laat in Boxtel is de magneet opgesterkt. Het opnieuw winden van de spoel bleek niet noodzakelijk. Er was nog vonk genoeg. De diode is wel gerepareerd en in het origineel huisje geplaatst. De Gurtner carburateur is door veel te vroeg overleden CFM clublid Wim Janse uit Oss aangepakt. Bij het ophalen liet hij zien dat het open luchtfilter ook door hem was aangepast naar origineel. Wim had een origineel luchtfilter zelf nagemaakt.
Uit de tijdelijke slaap halen in 2019.
In de zomer van 2019 besloot ik, na een paar jaar niets aan de Monet te hebben gedaan, het werk weer op te pakken. De brandstofleiding werd vervangen door koperen leiding op de juiste wijze gekruld zodat geen luchtbellen kunnen blijven hangen. Het plastic benzinefilter verdween en van kopergaas is een intern filter gemaakt. Na bestudering van de cilinder en wat foto’s van originele motoren vermoedde ik dat aan de voorzijde van de cilinder een kleplichter moet hebben gezeten. Nu zat daar een grote koperen bout in. Dat leverde een zoektocht op. Via clublid Hans van der Greft dacht ik een bijna passende Terrot kleplichter gevonden te hebben die nog aangepast leek te kunnen worden. Helaas bleek dat metrische draad waar in het Engels Villiers blok toch Engelse draad zat.
De kleplichter.
Via Leboncoin (de Franse Marktplaats) vond ik in 2019 in de omgeving van Lyon een advertentie van een zelfde Villiers 250cc motorblokje. Het zat vast maar had wel de juiste kleplichter. Met hulp van vriend Jeff Balvay die in de omgeving woont is het blok in 2019 aangeschaft. Ik heb het in juni 2020 bij hem kunnen ophalen en achter in de trailer van mijn motor mee terug kunnen nemen.
Olie tankje
Het 2-takt olietankje ontbrak nog en bleek lastig te vinden. Bij een magazijn opruiming van Hans Devos van HD Classics vond ik er een op zijn plank en vroeg wat hij er voor wilde hebben.Toen ik Hans zijn gezicht zag was duidelijk dat het een onderdeel te zijn waarvan geen afscheid genomen kon worden. Ik mocht het wel lenen om na te maken. CFM clublid Rene Wesselius had tijd, zin en vooral ook de skills om het te maken. In de winter van 2019-20 had ik de motor dan toch wel gereed en toer klaar willen maken. Dat is helaas niet gelukt.
Meer en meer voor de sier.
In 2020 heeft Corona veel invloed gehad op mijn agenda. Het clubweekend van de Club Franse Motoren wat ik in september zou organiseren kostte mede door Corona beperkingen extra werk. Het weekend kon gelukkig wel doorgaan. In December 2019 had ik ook een Monet & Goyon Supersport TT project uit 1928 op de kop getikt. Daarover op een andere pagina meer. Het gevolg van dit en allerlei andere zaken is dat de MG24 nog steeds staat te wachten op de kleine dingen die moeten gebeuren om hem weer rijdend te maken. Van het plan om in 2024 er werk van te maken is onvoldoende gekomen. Wellicht in 2025.