Met het voorjaar in het hoofd en de aanmelding om naar het HD Euro Festival in Port Grimaud te gaan had ik een mooie route uitgezet om samen met Annie te rijden. Het plan was om op 1 mei te vertrekken. De eerste kilometers door België over de snelweg en dan zo snel mogelijk binnendoor via mooie Franse wegen en streken om via steile bergpassen uiteindelijk in Port Grimaud aan te komen. Daarna was een weekje Tarn gepland. Zoals vaak was de werkelijkheid iets anders maar daarmee niet minder interessant. Wat fris wellicht. Dubbel fris zelfs.
Ik had in mijn computer de route al helemaal uitgezet. De Maas via Verdun volgen richting geboorteplaats van Jeanne d`Arc en dan wat mooie plaatsjes in de Jura via meer van Geneve, meer van Annecy, van Albertville naar de Col de Galibier en wat andere colletjes over de route Napoleon naar Moustiers, rondje Verdon en dan naar Port Grimaud. Terug was de planning om via Orange, de Gorges du Ardeche, Gorges du Tarn even een weekje kamperen aan te Tarn en dan via Clermond Ferrand , Moulins, Nevers, Auxerre, Troyes, Reims, Mons weer naar huis.
Doordat de sneeuw in de Alpen flink bleef liggen en daarmee de leuke cols gesloten bleven was ik al tijdig een alternatieve route aan het maken. Het zou wel jammer zijn om de Alpen over te slaan want immers het HD Eurofestival was niet zozeer ons doel maar een leuk middel om een mooie route te maken. De routes had ik zo opgesteld dat ik ieder moment weer kon afwijken en mijn oude plannen kon oppakken. Alleen in Port Grimaud had ik een caravan geboekt. Onderweg vind ik altijd wel een plek om te slapen.
Op 1 mei vertrokken we, eerst vlot via Antwerpen, Brussel en Namen over de snelweg. Na een kleine 200 km snelweg namen we de afslag om binnendoor via Bouillon naar Verdun te rijden. Binnendoor bleek het verkeer heel erg rustig te zijn door de 1 mei viering. In veel plaatsjes markt of braderieachtige activiteiten en verder niets. Net na de middag waren we Verdun al door. Het ging zeer vlot. Zoals in de weersvoorspelling was het in de ochtend thuis zwaar bewolkt, maar richting Brussel Namen brak de zon door. Bij Verdun begon de bewolking steeds meer toe te nemen. Rond een uur of twee stonden we al bij Domremy la Pucelle de geboorteplaats van Jeanne d`Arc. Bij het geboortehuis was nu een museum waarlangs je naar binnen kon. Jammer, 5 jaar terug kon je gewoon er naar binnenlopen en een kijkje nemen. Omdat ons einddoel voor deze dag Neufchatteau was, overlegden we even, immers dat was nog maar 10 km. We besloten door te rijden en maar te zien waar we zouden stranden. Tegen 5 uur waren we bij Langres aangekomen. Ik had al eens gehoord dat dit een mooie oude stad was, dus gelijk een reden om eens te kijken. Nadat we in het centrum even door de smalle straatjes gereden waren kwamen we bij Le Cheval Blanc een Logis hotel waar ze plaats en garage hadden voor ons en de motoren.
Na wat opfrissen de stad in om een rondje te lopen en een terrasje te pikken. De kathedraal zag er indrukwekkend uit, ook binnen. Er waren achter de kansel wat nissen waarin een of andere heilige in een glazen kist lag. Op afstand net echt. Wel echt waren de kleine kisten met menselijke resten die bij het altaar opgesteld waren, ongetwijfeld relikwieën. De vesting is nog geweldig intact en mooi om over de stadsmuur te wandelen. Een stad waar we zeker te weinig van gezien hebben in ons bliksem bezoek. Het hotel bleek achteraf een heel leuke keuze geweest te zijn. Naast het feit dat we er geweldig lekker hebben gegeten heeft dit hotel ook een historie met oude auto`s en rally’s. Er zat ook een aantal Hollanders dat de andere dag met de tulpenrally zou meedoen. Ze zaten al flink te blazen voordat ze in de auto zaten. Restaurant directeur Emanuel was regelmatig te vinden op de rookplek en zeer bedreven in het vertellen over de oude auto`s. Op enig moment pakte hij een foto album en liet ons zien welke bijzondere auto`s in de afgelopen jaren al bij hen geweest zijn. Dat was erg leuk. Een bezoek is zeker voor herhaling vatbaar.
Vanuit Langres reden we via kleine wegen en tussen enorme gele bloeiende koolzaadvelden richting Dole. De kleur was mooi de geur wat minder. De bewolking was stevig. Af en toe leek het of de bewolking open trok en dan weer met regen dreigde. De temperatuur lag tussen de 4,4 en 14,4 C. Net voorbij Dole begon het te regenen en trokken we de pakken aan. Na ongeveer een minuut of 20 werd het weer droog en konden we ze weer uittrekken. Regelmatig reden we door kleine steden of dorpjes die er zeker een bezoek waardig uitzagen, maar we moesten door. Ondertussen hadden we al een paar HD rijders gezien waarvan we dachten dat ze ook dezelfde richting trokken. In een klein plaatsje waar we koffie gingen drinken kwamen we ze tegen, ze bleken ook onderweg naar Port Grimaud en waren van het Hog Chapter Liege uit België. Ze zouden in Corps overnachten, we gaven aan ook die kant op te gaan en misschien daar ook te stoppen.
In de buurt van Grenoble zijn we even op zoek gegaan naar de HD Dealer. Een onooglijk gebouw wat natuurlijk op zondag gesloten was. Omdat het al tegen vijven liep reden we door richting Route Napoleon. Ik stelde vast dat mijn Garmin me op de snelweg wilde houden, maar toen ik de afslag N85 Gap zag staan sloeg ik af en zo kwamen we snel de route Napoleon op. In La Mure liep het tegen zessen en besloten we een hotel te zoeken. Helaas geen binnenslaapruimte voor de motor en een kamer waar duidelijk gerookt was. Tja, ik vind t smerig. Het eten was redelijk. Achteraf gezien was het nog maar 25 km naar Corps, maar wat maakt t uit. Het zicht op de besneeuwde bergtoppen was erg mooi al zaten ze deels in de mist. S`avonds maar even gebeld naar de camping in Moustiers St. Marie waar ik wilde overnachten of ze toch maar geen sta caravan voor een paar nachten hadden. Tevens realiseerde ik me dat doordat we deze route genomen hadden we ineens een dag voor op schema zaten.
Op maandag 3 mei was t koud zo`n 4 graden, bewolkt, maar droog. De sneeuwtoppen waren nu niet te zien van de mist. We gingen weer op weg om de route Napoleon af te maken. Het blijft een van de mooiste routes om te rijden. Op een enkele plaats voor Gap waren er wel heel mooie uitzichten waar we natuurlijk ook even stopten voor een foto. Ook is er wat vaker koffie gedronken om de temperatuur op niveau te houden. Annie bleek haar winterhandschoenen niet bij te hebben. De thermo onderkleding die ik net voor vertrek gekocht had bewees zijn waarde. In Gap was weer eens de normale verkeerschaos alleen door wegwerkzaamheden en de markt duurde het wat langer. Eenmaal voorbij Gap richting Sisteron was het weer (12C) en verkeer prima. Rond 12.00 kwamen we in Sisteron aan en het bleek erg lastig te zijn om bij een eettent een beetje parkeerruimte te vinden waar ik met kar kon staan. Uiteindelijk na wat gefrunnik in veel te smalle straatjes reden we door en namen de eerste eettent net buiten Sisteron. Voor weinig geld weer een lekkere plat de jour gehad. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot boven 10C richting 15, goed om te rijden.
Na Malaii gingen we weer de doorgaande route af en kwamen op de D8 een leuk weggetje wat een auto breed is en met lekker veel bochten die soms ook erg scherp zijn. Jammer dat het begon te regenen, dus de pakken maar aangetrokken. Door de regen lag het tempo er ook gelijk uit. We kwamen tegen vieren aan in Moustiers.
Op camping le Vieux Collombier werden we hartelijk ontvangen en konden uitkiezen welke stacaravan we wilden. Omdat het zo regende en koud was namen we de meest luxe uitvoering. Gelukkig werd het even droog zodat we snel even het dorp in konden om wat inkopen te doen voor t eten. In de avond ging het weer regenen en dat bleef het de hele nacht doen tot en met de andere middag. Toen het die dinsdag net na de middag droog werd besloten we om maar eens door Moustiers te gaan lopen en te hopen dat het de andere dag goed zou zijn om door de gorgels te rijden. Moustiers is een leuk plaatsje waar je stevige kuiten krijgt van het wandelen door t dorp. In de middag hebben we in een van de vele restaurantjes voor weinig weer een warme maaltijd genomen en daarna in de supermarkt wat opwarmspul gekocht, wat best lekker was. Tegen 6uur begon het weer te regenen en ook nu bleef het regenen niet alleen de nacht maar de hele volgende dag en de nacht daarop ook. Er zat weinig anders op dan te relaxen, lezen eten en slapen (met kachel aan). Op de TV zagen we beelden van de golven van 6meter in Cannes en dat er flink schade was aangebracht. Ik sms’te Hanneke die al met een groep clubleden zondags in Port Grimaud aangekomen was hoe het bij hen was. Ik begreep dat ze 3 dagen in de regen gereden hadden en dat de camping ook blank gestaan had. Dan hadden wij nog niets te klagen immers onze rit was vrijwel tot aan de Verdon droog geweest.
Toen we op donderdag 6 mei vertrokken zei de camping eigenaar nog dat ze het wel heel erg vervelend vonden dat ons verblijf zo verregend was. We begrepen dat bij vrienden van hen een paar kilometer verder nog sneeuw gevallen was. Zo slecht hadden ze het seizoen nog niet gehad. We spraken af dat als we in juli voornemens waren te komen, we maar even hoefden te bellen en ze zouden voor plek zorgen, zelfs wanneer de camping vol was.
Ik had me voorgenomen om rond Lac St Croix te rijden om toch nog even wat te zien. De weg naar boven was erg slecht door straatschade, daarnaast viel er een constante motregen en was het niet meer dan een graad of 4C. Onderweg richting Draguignan was nauwelijks een fatsoenlijke stopplaats, waardoor Annie wel erg verkleumt raakte. In Draguignan de eerste plek gezocht waar koffie gemaakt werd en daar even opgewarmd. Verder richting Frejus werd het weer en humeur wel wat beter. Wanneer je veel in rond de 5C rijdt voelt 15C al snel lekker aan. In de buurt van Port Grimaud zag het er allemaal wat hoopvoller uit. We gingen bij aankomst de molen even door van motor parkeren, aanmelden voor de sta caravan en melden bij de rally organisatie. De stacaravan zag er goed uit en lag tegen de bikermarkt aan zodat we ook wat uitzicht hadden. Nadat we het hok wat ingericht hadden zochten we de supermarkt op om spullen in te slaan, wat te eten en even het terrein te verkennen. Ik had verwacht na de Europese rally van 2005 dat dit een kleinere voortzetting van dat evenement was, maar al snel bleek het toch wel druk te zijn. Achteraf gezien misschien wel net zo druk of zelfs drukker dan in 2005. Na een paar keer de bikermarkt en boulevard te zijn overgelopen heb je het natuurlijk ook wel weer gezien. Het was leuk `s avonds op het strand met best wat goede coverbands. Zeker met vrienden tussendoor af en toe wat OHen en een pint nemen. De HD rijders uit Liege kwamen we af en toe nog tegen. De chopper show met de kramen van de kustombouwers was een leuke hoek en zeker een van de hoogtepunten. Er stond weer veel leuk materiaal. Doordat het weer toch wat minder was zijn we eigenlijk niet echt toegekomen aan wat mooie ritten in de omgeving. Een keer even naar St Maxime waar aan het strand HD France een testrit programma had. Helaas begon het al snel te regenen en lag mijn regenpak nog in de caravan. Maar ja uiteindelijk wordt alles droog. Toen we het rallyterrein terug opreden zagen we tussen de mensen die aan de kant stonden te kijken ineens onze achterburen Ton en Anja. De wereld blijkt toch weer heel erg klein te zijn.
Omdat het op zondag 9 mei in de ochtend regende besloten we niet met de parade mee te rijden, maar onze tocht voort te zetten. Via Grimaud mooi binnendoor en via slingerwegen gereden waarbij het uiteindelijk snel droog werd en rond de 15C ook redelijk weer was. Wel was regelmatig te zien dat de plaatsen waardoor we reden juist een fikse regenbui gehad hadden. We reden uiteindelijk op de N7 richting Aix en Provence en Avignon. Bij Aix wat zitten klungelen met de binnendoor weg doordat ik van Truus (Garmin) wat in de war raakte. Onderweg bij een eettent waar het zeer druk was konden we eten als we bij een aantal andere (Franse)bikers aan tafel gingen. Geen probleem natuurlijk. Het Lille Hog Chapter wat daarna kwam besloot het terras(met jas) te nemen. Ook hier aten we onderweg weer voor een habbekrats een volledig warme maaltijd. De motorrijder die we in Grimaud al gezien hadden met een skelet over de hele Bike gedrapeerd en met een Skull als koplamp levert onderweg nog meer opzien op dan op de rally.
Ook in Orange bleek het net voor ons stevig geregend te hebben. Op een terras voor het Romeins theater konden we de motoren goed parkeren en hebben we het Theater even verkend. Een prachtig gebouw zeker als je vaststelt dat het een eeuw na Chr. gebouwd is en veel jaren vervallen geweest is. Leuk was dat een enthousiaste Orangenaar bij het zien van het chapterlogo op de beer kwam vragen of we echt uit Breda kwamen en vervolgens enthousiast vertelde dat Orange zusterstad van Breda is. Dat deed mij realiseren dat je dat in Frankrijk overal bij binnenkomst van een gemeente ziet. Hier is dat nauwelijks of niet. Vervolgens weer langs de Triomfboog van Orange de stad uit richting Ardeche. Net buiten Orange zie je een dorpje met rotswoningen.
Ook toen we de Gorges de Ardeche in reden bleef het weer ons gunstig gezind. Bewolkt maar droog. Het is weer altijd leuk om deze route te rijden en af en toe van het uitzicht te genieten. Plots reden we tussen de berggeiten en bokken. Na de verplichte foto bij de Pont D`arc verder gereden. Ik herinnerde mij een hotel waar we eens eerder gezeten hadden, maar dat hebben we niet meer gevonden. Uiteindelijk bij een plaatsje Vagnas een hotel gevonden via de Garmin. La Bastide d`iris is wel een hotel met een goed bed, bad en schoon. Iris is wel aardig maar er viel alleen te ontbijten. Gelukkig heeft Coco een paar honderd meter verder een leuke eettent waar je voor weinig geld lekker kan eten. Hij (ex bouwvakker) vertelde dat hij binnen enkele weken een paar kamers gereed heeft om te overnachten. Goed plan voor een volgende keer. Tevens maakten we kennis met een van de lokale bewoners die tevens biker en president van de Ardeche Vets bleek te zijn.
Na de volgende dag weer een stevig stukje heel erg binnendoor gereden te hebben op heel slechte weg kwamen we in de buurt van Ales op provinciale weg richting Mende. Net voor Florac ging het weer aardig de hoogte en friste in. Een dreigende bui wisten we goed te ontlopen door snel naar Florac te rijden. In Florac namen we toch maar een leuke slingerweg de Cause Mejean op. Jammer was het dat toen we eenmaal boven waren het na druppelen ook echt begon te regenen. De pakken weer aan en bij de Gorges du Jonte naar beneden om bij le Truel in het dal te komen van de Jonte. In Le Truel is de gieren site te vinden met allerlei informatie over de herintroductie van de vale gier in de Tarn. Inmiddels zijn er enkele honderden en bij een beetje thermiek zijn ze soms met tientallen gelijk te zien. Via Le Rosier reden we de Gorges du Tarn in, waar ze druk aan de weg aan het werken waren. Dat gaat daar vrij simpel. Alles eruit en dan maar kijken hoe je tussen de graafmachines door kunt rijden. Het was de enige mogelijkheid om onze weg te vervolgen, dus reden we door de rode natte kleizooi (ik was toch al smerig). Inmiddels ging de zon schijnen en kwamen we blij verrast en al zwetend aan bij Camping Les Peupliers in Riviere sur Tarn. Camping beheerster Sonja (die we al veel jaren kennen) kwam ons van harte welkom heten. Ik had vooraf al gebeld met de boodschap dat ik gezien t weer liever een caravan zou huren i.p.v. mijn tent op te zetten. Dit was geen enkel probleem omdat er nog een vrij was. Nadeel was dat door het Hemelvaartweekend ik tot uiterlijk vrijdag kon blijven in de Mobil-home. Gezien alle kou en nattigheid leek het me ook wel zinvol om tijdig naar huis te gaan en daar nog een paar dagen op adem te komen.
De geweldig mooie warme maandag was slechts een welkomstgeschenk. In de overige dagen van ons verblijf heeft het veel geregend. Dit zorgde ervoor dat we slechts een paar kleine ritjes gemaakt hebben, maar wel hebben genoten van de schitterende omgeving van de Gorges du Tarn en Jonte. Een bijzonder moment was het gesprekje met Sonja haar 6 jarige zoon Quinten. Hij vertelde dat hij al Engels op school kreeg en liet horen wat hij allemaal al kon. Hij wilde ook weten welke talen ik sprak. Toen ik hem vertelde dat ik pas op m`n 12e Engelse en Franse les kreeg, zij hij verbaasd dat hij al vanaf de eerste dag school Frans kreeg.
Na een mooie close up van de slangenarend en fotos van de omgeving vertrokken we vrijdag na hemelvaart richting het noorden. Het was regenachtig en fris. Om wat op te schieten namen we de snelweg richting Clermond Ferrand. Met een gangetje van rond de 120 bij net 4C was dat niet geweldig aangenaam. Een paar keer even gestopt om op temperatuur te komen. Net voor Issoire ligt een colletje van zo`n 1100 meter waar we overheen moesten. Toen we op de top aan beide zijden naast de snelweg nog sneeuwveldjes zagen liggen snapte ik dat hier de snelweg zelfs onbegaanbaar was, toen wij door de Alpen reden.
Omdat we via Riom reden kwamen we bij Clermond voorbij de HD Dealer, jammer dat die tussen de middag in Frankrijk ook dicht zijn. Ik had geen zin om tot twee uur te wachten en we reden door. Inmiddels was het weer ter hoogte van Clermond Ferrand ook beter geworden en het voelde met 15C al snel warm aan, zeker wanneer de zon zich af en toe liet zien. In St Pourcain s Sioule hebben we zelfs op het terras gezeten. Omdat we vrij vlot via Moulins naar Nevers konden doorrijden besloten we te kijken of we tot Auxerre konden komen. Rond half 6 kwamen we aan bij Hotel Le Seignelay in het centrum van Auxerre. De poort stond open en we reden naar binnen. De gastvrouw kwam direct breed glimlachend op ons af en vroeg of we voor twee motoren plaats wilden. Ik zei dat ik voor mezelf ook wel een kamer wilde. Het was een warm welkom. De kok zijn motor stond ook in de poort en kwam al snel kijken. Het is een oud pand maar met sfeer. Na inchecken even opknappen en de stad in. Even bij de Kathedraal gekeken en een terrasje (verwarmd) genomen. Tot slot nog tot 8 uur de stad doorgelopen en mooie plekjes gezien. Auxerre is zeker een stad om niet voorbij te rijden. In de avond in het hotel heerlijk lokaal gegeten. Op de kamer nog even de avond met de Jack Daniels afgesloten.
Zaterdag rond 9.30 waren we weer op weg richting Troyes. Het was fris. Na een uurtje rijden kwamen we voorbij de HD Dealer waar we even koffie namen en wat kleding kochten. Vervolgens rond 12.00 in Arcis Sur Aube het goedkoopste plat du jour gehad van de hele reis, voor wel € 7,00 pp. Een of ander zalmding met friet. De temperatuur was inmiddels al weer prettig opgelopen tot de 15C. Na vlot door Chalons gereden te zijn, had Reims wat meer wegomleiding. Een mooie stad om doorheen te rijden met die champagnehuizen. Ik moet er toch eens een paar dagen de tijd voor nemen. Ineens zit je boven Reims in de landbouwvelden richting Vervins-Maubeuge. Wanneer je dan in zo`n slaperig noord Frans dorpje op het terras zit te dromen bij de enige dorpskroeg is het nog heerlijk nagenieten van de laatste uurtjes waarin het soms heel stil kan zijn, waar je vooral de mussen hoort. Ineens was het of vanuit de verte een paar bommenwerpers kwamen aanvliegen, maar al snel was het een zeer herkenbaar geluid, zeker toen zo`n 20 HDs van een of ander NL Hog Chapter door t dorp kwam tuffen. Weg wegdromen bij de mussen. Wakker en gereed om de laatste 300 km te slechten. Bij Vervins kwamen we weer achter de HD groep te rijden. Alsof mijn fiets het niet leuk vond om z`n familie niet achterna te kunnen rijden en mij te straffen brak spontaan mijn schakelstang af. Da`s klote, zeker eind zaterdagmiddag. Maar ik ben niet voor een gat te vangen. Koffer open en die bos tie wraps die ik al jaren meeneem opsnorren. Even met de Leatherman gespeeld om m`n handen niet aan de uitlaat te branden en binnen 5 minuten weer onderweg.
Via Maubeuge, Mons Brussel en Antwerpen waren we uiteindelijk rond 7uur in de avond weer thuis. S`avonds bij de kids met de kachel aan op de bank voelde ik toch wel dat ook ik het fris gehad heb de laatste 2 weken.
Een frisse rit, maar wel mooi. Ik doe het zo weer over, maar dan wat later in t voorjaar en de tent, misschien naar niet meer meenemen in t voorjaar.